باد نوروز وزيده است به كوه و صحرا

جامه عيد بپوشند ، چه شاه و چه گدا

 

بلبل باغ جنان را نبود راه بدوست      

نازم آن مطرب مجلس كه بود قبله نما

 

صوفي و عارف از اين باديه دور افتادند

جام مي گير زمطرب ، كه روي سوي صفا

 

همه در عيد به صحرا و گلستان بروند  

من سرمست ز ميخانه كنم رو به خدا

 

عيد نوروز مبارك به غني و درويش

يار دلدار ، ز بتخانه دري را بگشا

 

  گر مرا ره به در پير خرابات دهي               

  به سر و جان به سويش راه نوردم نه به پا

 

سالها در صف ارباب عمائم بودم

تا به دلدار رسيدم نكنم باز خطا

 

 

عید نوروز باستانی بر همگان مبارک