حدیث قدسی
و خدا گفت:همانا نماز آن کسی را قبول می کنم که در برابر شکوه من فروتن باشد روزش را به یلد من شب کند دلش لبریز از ترس من باشد به خاطر من خود را از خواهش ها و تمایلات نفسانی باز دارد و خود را در برابر بندگان بزرگ نشمارد به خاطر من گرسنگان را غذا دهد برهنگان را بپوشاند بلا رسیدگان را یاری رساند و غریب را جای دهد نور چنین شخصی مانند خورشید تابان در آسمان میدرخشد در تاریکی ها به او روشنی ودر نادانی ها به او آگاهی دهم قسم به بزرگی ام او را حفظ میکنم وفرشتگان از او محافظت مینمایند اگر مرا بخواند او را پاسخ میدهم واگر در خواستی داشت باشد او را عطا کنم او در میان مردم مانند فردوس در میان بهشت است.
(حدیث قدسی)
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و سوم مهر ۱۳۸۶ ساعت 13:50 توسط افسانه
|